Ένα από τα θέματα με τα οποία έχει καταπιαστεί εκτενώς η Αέναον ΚοινΣΕπ είναι η κινηματογραφική εκπαίδευση μέσω αποστολών παιδιών και νέων σε κινηματογραφικά φεστιβάλ στο εξωτερικό.
Τα ταξίδια αυτά και μέσα από τα εργαστήρια που πραγματοποιούνται στο πλαίσιό τους, έχουν πολυδιάστατα οφέλη για τους μαθητές, καθώς συνδυάζουν την εκπαίδευση, την πολιτιστική εμπειρία και την καλλιέργεια δεξιοτήτων μέσα από την τέχνη του κινηματογράφου.
Οι εντυπώσεις των παιδιών
Αλληλογραφία με τους νέους μας φίλους
Γράφει η Ζωή Μπέκιου, 17 ετών, 2ο ΓΕ.Λ. Πύργου
Η συνάντησή μας με την κα Rowena Martinez, την οποία γνωρίσαμε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, στο οποίο έλαβε μέρος ως μέλος της Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής και εμείς της πήραμε συνέντευξη στο πλαίσιο του Zizanio News, μας χάρισε μια ανεκτίμητη φιλία μαζί της. Έτσι, βιαστικά και χωρίς ούτε εμείς να το έχουμε συνειδητοποιήσει βρεθήκαμε στο δικό της κινηματογραφικό φεστιβάλ στην Κωνσταντινούπολη, το Universal Kids Film Festival, μια γιορτή που μέσα από τον κινηματογράφο θέλει να μας υπενθυμίσει την αξία της ειρήνης.
Μόλις πατήσαμε το πόδι μας στην Τουρκία, άρχισε η δουλειά! Διανύσαμε εννέα μέρες γεμάτες κινηματογραφικές συζητήσεις on και off camera, γνωρίσαμε ανθρώπους του χώρου από όλο τον κόσμο με διαφορετικούς ρόλους ο καθένας τους και φυσικά παρακολουθήσαμε ταινίες! Αυτό όμως που πάντα θα θυμόμαστε είναι οι νέες φιλίες που χτίσαμε, γιατί σκεφτόμαστε καθημερινά τον Kousuke από την Ιαπωνία, ανταλλάσσουμε συχνά μηνύματα με τη Leyla και τη Lala από το Αζερμπαϊτζάν και ακόμα γελάμε όταν σκεφτόμαστε τα ανέκδοτα του Emilio από την Ισπανία.
Παράλληλα με τις υποχρεώσεις μας ως εργατικοί ρεπόρτερς καταφέραμε να κάνουμε και λίγο τουρισμό. Περπατήσαμε τους πλατείς δρόμους της Κωνσταντινούπολης και χαθήκαμε μέσα στο πλήθος των διάφορων κουλτούρων, επισκεφτήκαμε τα αξιοθέατα της πόλης που μας έφεραν με βιωματικό τρόπο πιο κοντά στην ιστορία, γνωρίσαμε καλύτερα τη μουσουλμανική θρησκεία, κάναμε παζάρια με τους Τούρκους εμπόρους, γευτήκαμε την τοπική κουζίνα και φυσικά ξεκουραστήκαμε στο χαλαρωτικό χαμάμ!
Πριν κλείσουμε αυτήν την επιστολή θα θέλαμε να αναφέρουμε πως ανακαλύψαμε ένα διαμάντι στη μέση της Πόλης και αυτό ήταν το Ζωγράφειο Λύκειο. Πρόκειται για ένα ιδιωτικό σχολείο που έχει ως βάση του την ελληνική γλώσσα και φροντίζει να διατηρεί ζωντανά τα έθιμα των Ρωμιών. Εκεί χορέψαμε ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς, τραγουδήσαμε, μιλήσαμε με τους καθηγητές και τους μαθητές, περιηγηθήκαμε στο ιστορικό κτίριο και αφήσαμε το δικό μας αποτύπωμα στο βιβλίο επισκεπτών.
